(Fr.: agrégat; Du.: Aggregat; Eng.: aggregate), in het algemeen een opeenhoping van vele, min of meer gelijksoortige zaken.
In de fysische chemie de samenklontering tot een groter geheel van colloïdale of gesuspendeerde deeltjes (zgn. primaire deeltjes) onder invloed van een fysisch krachtenspel. Aggregaatvorming is in het algemeen van belang daar waar men te maken heeft met de fysische eigenschappen van gesedimenteerde suspensies, zoals in de verftechniek en in de bodemkunde (poreus geheel van samengekitte bodemdeeltjes). De term wordt ook wel gebruikt voor het samenklonteren van verscheidene moleculen tot een groter geheel (zgn. associatiecolloïden); worden de moleculen echter door chemische binding aaneengeschakeld dan is sprake van polycondensatie of polymerisatie. In de mineralogie verstaat men onder aggregaat een samengroeisel van kristallen van een geologische afzetting (tevens zie Ertsgenese).
In de werktuigbouwkunde en machinetechniek de samenvoeging van verschillende werktuigcomponenten tot een samenwerkend geheel.