verwarring - toestand of gemoedsgesteldheid waarbij mensen te lijden hebben onder een gebrek aan orde of duidelijkheid: 'er heerste alom verwarring'. Verwarring kan naast onprettige ook aangename oorzaken hebben (verliefdheid), verbijstering echter houdt altijd verband met iets onaangenaams; bovendien is 'verbijstering' intenser dan 'verwarring'. Ontreddering is een combinatie van verbijstering en radeloosheid.

Zie: beroering; chaos; schrik.

verwarring - zelfstandig naamwoord
uitspraak: ver-war-ring

1. het in de war zijn
♢ we raakten in verwarring door dit bericht

Zelfstandig naamwoord: ver-war-ring
de verwarring