Synoniem van afstamming

Deze woorden drukken uit de betrekking van een persoon tot zijne ouders of voorouders. Geboorte is het meest beperkt; het geeft alleen de betrekking tot de ouders aan. Hij was niet van hooge geboorte. Afkomst kan zoowel de ouders en voorouders als het volk in het algemeen, waaruit iemand afstamt, omvatten. Men kan het van volken evenzeer als van per-sonen gebruiken. Afkomst en afstamming staan elkander in beteekenis zeer na en worden dikwijls door elkaar gebruikt, doch afkomst is, evenals ook herkomst, onbepaalder en wordt meer in algemeenen zin gebruikt voor het afstammen van iemand of het komen uiteen land of streek, terwijl afstam¬ming meer in het oog houdt dat er voor het afkomen van één stam, bloed¬verwantschap bestaat in nederdalende lijn. De oorsprong geeft aan waaruit iemand of iets is voortgesproten; het ziet dus meer op het begin der be¬trekking. De oude afkomst van zijn geslacht wordt niet betwist. Zijne afstamming van den bekendenden Graaf van Egmond kan niet bewezen worden. Iemand kan een Franschman van geboorte, maar Nederlander van afkomst zijn. Vele Nederlandsche families zijn van vreemde herkomst. De oorsprong van zijn geslacht is moeielijk na te gaan.

afstamming - zelfstandig naamwoord
uitspraak: af-stam-ming

1. de voorgeschiedenis van een individu, een volk of een soort
♢ dit is een schema van de afstamming van onze familie

Zelfstandig naamwoord: af-stam-ming
de afstamming