een uitbundig, lang aanhoudend gelach; eig. een gelach als waarvan men bij Homerus leest, bij wie in de Odyssee sprake is van „een onuitblusbaar gelach”. De uitdrukking komt bij de klassieken niet voor.
Zij kan een navolging zijn van Fr. un rire homérique, dat tenminste sinds de 18de eeuw bekend is (b.v. Mémoires de la Baronne d’Oberkirch, cap. 29). Het is evenwel ook mogelijk dat het in het Ndl. zelfstandig gevormd is, daar de gedachte „een gelach als waarvan bij Homerus sprake is” natuurlijk door ieder die Homerus kent geformuleerd kon worden, bij ons zo goed als in het Frans. Evenzo Hd. ein Homerisches Gelächter; Eng. a Homeric laughter.
