in eigenlijke zin met minachting gezegd van een muziekstuk dat men tot het uiterste, tot vervelens toe, op de viool heeft horen krassen of zagen (vgl. Fr. scier le boyau; Hd. die Darmsaiten sägen; Eng. to saw on the fiddle) en waarvan men meer dan genoeg heeft.
Het wordt echter meestal figuurlijk gebruikt in toepassing op hetgeen het onderwerp van zingen, spreken of schrijven is, en dus in de zin van: zo dikwijls gezongen, behandeld of te pas gebracht, dat er het nieuwtje al lang af is, dat men er genoeg van heeft; tot vervelens toe gebruikt en daardoor overbekend. Sinds de 18de e. bekend. Vgl. ook zagen, vervelend over iets door blijven zeuren; een zaag, een zeurkous. Fr. scier quelqu’un, „le fatiguer par la répétition uniforme de quelque chose”; une chose cent fois rebattue; Hd. abgedroschen sein; Eng. a hackneyed subject.
