Bij ‘maling’ heeft men hier wellicht te denken aan het ronddraaien bij het bochten, of door middel van een touw, dat om iemand geslingerd is en aan welks beide uiteinden heen en weer getrokken wordt; iemand zodanig ronddraaien, dat hij zijn bezinning verliest. Reeds van oudsher heeft ‘malen’ een ronddraaiende beweging weergegeven. Men denke aan de ouderwetse molenstenen, waartussen het graan gemalen werd, waarbij dan de beide stenen zeer snel ronddraaiden. De uitdrukking is dan ook van oude datum. Klaarblijkelijk behoorde het ‘in de maling nemen’ bij de ‘vermakelijke avonden’ in de oude tijd. Deze uitlegging vindt steun in soortgelijke zegswijzen bij andere volken. Zo sprak Huygens van ‘iemand slingeren’ (vandaar nog: iemand erdoor slingeren) voor: iemand voor de gek houden