Daar moeten ze me niet mee aankomen, daar ben ik niet voor te vinden. Hoewel de zegswijze waarschijnlijk haar bakermat in Amsterdam heeft, wordt ze ook daarbuiten veel gehoord. De ‘polonaise' was ruim een halve eeuw geleden een kledingstuk, nl. een japonlijf met lange schoot. Letterlijk betekent de uitdrukking dus, dat men weigert een dergelijk kledingstuk te dragen. Figuurlijk laat ze zich nu wel verstaan. Daar echter de polonaise in onbruik raakte en daarmee de betekenis van het woord verloren ging, dacht men later bij polonaise aan de dans van die naam. Vandaar dat men thans vaak verbasteringen hoort als: aan mijn lijf geen quadrille, geen fox-trot e.d
