Mijn spelen is leven, mijn leren is spelen
Eerste regel van Van Alphens Het vrolijk leeven. (Kleine gedichten voor kinderen)Iemand zeem aan de baard strijken
Iemand vleienomstaan leren
toen hij bij die vreemde mensen in dienst kwam, moest hij omstaan leren hij moest leren zich te schikken naar de wensen en bevelen van anderen.Aan mijn lijf geen polonaise
Ik moet er niets van hebbenAan mijn lijf geen polonaise
Daar moeten ze me niet mee aankomen, daar ben ik niet voor te vinden. Hoewel de zegswijze waarschijnlijk haar bakermat in Amsterdam heeft, wordt ze ook daarbuiten veel gehoord. De ‘polonaise' was ruim...Lees meer
Mijn dank grenst aan waanzin
Vaak met de toevoeging: maar ik hoop er niet waanzinnig van te worden. Een van de talloos vele superlatieven, waarvan onze spreektaal wemelt, in dit geval om (in gekscherende zin) zijn grote dankbaarh...Lees meer
Zijn schaapjes scheren
Van zijn inkomsten levenDe aap scheren
Zich aanstellen, komedie spelenDe schapen scheren
Ergens goed profijt van trekken. Vgl. Pieter Langendijk, De ongevaarlijkste faculteit(Aan) Onwillige bruiden is het kwaad dansen leren
Met onwilligen komt men niet verderIemand mores leren
Iemand flink aanpakkenIemand mores leren
‘Mores’, Lat.: zeden, gewoonten, manieren. De uitdrukking bedoelt: iemand hardhandig terechtzetten, leren hoe hij zich te gedragen heeft. Veelal wordt hierbij aan een kastijding gedacht. Overdrachteli...Lees meer
Geef mijn portie maar aan Fikkie
Daar voel ik helemaal niets voorRode baard, duivelsaard
Drukt een oud vooroordeel uit tegen rood haarZijn baard likken
Vele zegswijzen, waarin het woord ‘likken' voorkomt, gaan tot de honden terug. Van honden (en trouwens ook van andere dieren) is het de gewoonte, bij het zien van een lekker hapje de snuit met de tong...Lees meer
