Gewone laurierkers: De laurierkers (Prunus laurocerasus) is een uit Frankrijk afkomstige tuinplant die ook in het verleden vaak voor hagen werd gebruikt. Vanuit de oorspronkelijke soort zijn tal van rassen gekweekt, die onderling sterk in hoogte, groeiwijze en bladkleur kunnen verschillen.
Het is een zeer snel groeiende, wintergroene struik met grote, leerachtige bladeren die op Rhododendronbladeren lijken, alleen iets lichter van kleur. De grotere cultivars, zoals 'Angustifolia', 'Caucasica' en 'Rotundifolia' kunnen gemakkelijk vier meter hoog worden. De bloemen, wit van kleur, zijn klein en in opstaande trossen geplaatst. Deze zijn 5 tot 12 cm lang. Ze bevinden zich in de oksels van de bladeren. De hoofdbloei vindt plaats in mei, maar een tweede bloei in augustus-september is mogelijk. Na de bloei ontstaan 1 cm grote vruchten die zwartrood tot zwart van kleur zijn.Door zijn grote blad is de laurierkers meer geschikt voor grotere knipvormen. Hagen van ca. 2 meter hoogte, maar ook bollen met een doorsnede van 1 meter zijn de minimale afmetingen wil de vorm goed tot zijn recht komen. De plant kan met een (elektrische) heggenschaar
worden geknipt. Een nadeel zijn de gehavende bladeren die aan de haag achterblijven. Om een perfect uiterlijk te krijgen, moet zo'n haag daarna nog met een snoeischaar worden bijgewerkt, zodat alleen hele bladeren zichtbaar zijn. De laurierkers heeft twee groeifasen per seizoen. In het voorjaar schiet de plant snel uit. Rond de eerste helft van juni staat de groei even stil, waarna de plant ongeveer in de tweede helft van juli zijn groei hervat. Het snoeien van de haag moet daarop worden afgestemd.
