Juniperus communis: Jeneverbessen zijn groenblijvende coniferen die zeer uiteenlopende groeiwijzen kunnen vertonen. Meestal zijn ze aan de basis vertakt.
Heel wat soorten en rassen zijn kruipend en laag, terwijl andere tot hoge struiken uitgroeien. Sommige kunnen uiteindelijk wel 10 meter hoog worden. Daardoor is de jeneverbes een van de meest bruikbare coniferen in de tuin. De meestal meerstammig groeiende J. communis komt van oorsprong in een groot gedeelte van de wereld voor: Noord-Afrika, Azië, Europa, Noord-Amerika en Canada. Hiermee heeft de plant het grootste verspreidingsgebied onder de naaldbomen. J. communis nam in sommige streken een belangrijke plaats in bij allerlei gebruiken en volksgeloof.
De gewone jeneverbes was heilig en mocht niet worden gekapt. Met de twijgen zou het mogelijk zijn allerlei ziekten te verdrijven, de vruchtbaarheid van dieren te bevorderen en de duivel te weren. De naalden zijn 1-2 cm lang en zilverkleurig aan de onderkant. De bruinrode bast is bij volgroeide exemplaren redelijk opvallend en zal in de loop der jaren gaan bladderen. Na de onopvallende bloei ontstaan in het najaar zwartblauwe bessen die rond of ovaal van vorm zijn.De jeneverbes werd vroeger gebruikt bij het stoken van jenever. Ook worden de bessen in stoofschotels, sauzen en vleesgerechten gebruikt. De smaak van de bessen is kruidig en bitterzoet. Ze worden ook toegepast tegen allerlei kwalen vanwege de krampstillende en licht desinfecterende werking. Pas echter op met veelvuldig gebruik, want de bessen kunnen ook irritaties aan de nieren veroorzaken.
J. communis 'Compressa' is een mooie dwergvorm maar gevoelig voor wind. 'Hibernica' heeft een slanke vorm en wordt tot 2 meter hoog. Een voorbeeld van een lage vorm is 'Hornibrookii', die breed uitgroeit maar slechts 25 cm hoog wordt.
