Decaisnea fargesii: Een opgaande struik die zich weinig vertakt. De twijgen, die meestal berijpt zijn, zijn groen tot grijsbruin van kleur en opvallend dik.
De verspreid staande knoppen vallen op door hun grootte, met name de bloemknoppen. In het oog vallen ook de bladmerken. De oneven geveerde bladeren bereiken een lengte van 50-75 cm. De eironde, lang toegespitste blaadjes zijn aan de bovenzijde donkergroen en aan de onderzijde blauwgroen. De klokvormige bloemen zijn 2 a 3 cm lang en fraai geelgroen van kleur. Ze staan bij elkaar in hangende pluimen.
We treffen ze aan op het einde van de twijgen (mei-juni). De vruchten, die wat op augurken lijken, zijn tot 10 cm lang en 2 cm dik. Er zitten veel zwarte zaden in het zachte vruchtvlees.Decaisnea is zowel tijdens de bloeiperiode als gedurende de tijd dat hij vruchten draagt zeer de moeite waard, maar ook in de winter valt hij op door zijn karakteristieke bouw. Vooral mooi als solitair, maar hij kan eventueel ook in de gemengde heesterborder of zelfs achter in de vaste-plantenborder worden toegepast.
Smalbladige olijfwilg
Elaeagnus angustifolia: Een kleine boom of onregelmatig gevormde struik die 5 tot 7 meter hoog kan worden. De jonge twijgen zijn voorzien van zilverkleurige, opvallende schubben. De takken zijn donkerbruin van kleur en gedoomd. De bladeren zijn lancetvormig en 4 tot 8 cm lang. De bovenzijde is dof lichtgroen, de onderzijde zilverwit. De bloei begint meestal in juni.
De klokvormige bloemen zijn klein (± 1 cm) en aan de buitenzijde zilverkleurig geschubd en aan de binnenzijde geel. Ze geuren sterk. Na de bloei verschijnen er ovale gele vruchten die met zilveren schubben zijn bedekt. Ze rijpen in augustus-september.
Daar zoute zeewind goed wordt verdragen, maar ook andere groeiomstandigheden welkom zijn, kan deze struik 'overal' worden aangeplant. De grijze uitstraling kan vaak goed van pas komen.
