De Germanen vierden omstreeks de midwinterzonnewende het joelfeest rond een boom. Het was een → winterfeest en begon op de vooravond van 25 december. Het duurde tot 6 januari en het einde ervan sloot de twaalf Weihnachten (gewijde nachten) af. Het joelfeest werd ter ere van → Freir, de god der geschenken en vruchtbaarheid, gehouden.
Tijdens dit feest maakten ze veel lawaai om de boosaardige geesten te verjagen die de zon en de vruchtbaarheid hadden geroofd. Ze offerden daarbij aan → Wodan met zijn achtbenige paard Sleipnir. Het lawaai maken herkennen we in de sinterklaasvieringen zoals die op de Waddeneilanden nog steeds gevierd worden. Ook het vuurwerk afsteken met Nieuwjaar is hierop terug te voeren.Er is ook een veronderstelling dat de sinterklaasommegangen de strijd tussen zomer en winter weergeven. Nicolaas symboliseert dan de winter. De winter onderwerpt het land. Aan deze heerschappij gaan de geschenken van de oogst vooraf.
→ Doden → Winterfeest Janssen, 1993; Van der Molen, 1961; Steiner, 1983; Uyldert, 1993.
