"t Is boter tot den bodem toe. Dat wil zeggen, ’t is al weelde: gelyk een ton, die met boter van boven tot onder opgevult is.
Boter word meermael genomen voor een zinnebeeld van vettigheid en wellust.’ Zo luidt in het boek De Nederduitsche Spreekwoorden (Middelburg 1726 deel 1, blz. 101) de verklaring die Carolus Tuinman (1659-1728) geeft voor de uitdrukking ’t is botertje tot de boom waaraan niets behoeft te worden toegevoegd.
