Iemand om de tuin leiden wil zeggen iemand misleiden, iemand niet dóór zijn hof leiden, maar hem een weg laten volgen die om die hof heenvoert. Bij het gebruik van het woord tuin moeten we hier niet denken aan de hof zelf, maar de tuin in de zin van omheining in het Duits heeft het woord Zaun (hek, schutting) deze betekenis behouden.
De uitdrukking kwam al in de zeventiende eeuw in onze taal voor, getuige onderstaand citaat uit een gedicht van P. C. Hooft (1581-1647):‘Want die met schijn van deucht het vollick soeckt te paeijen Met schoon beloften loos, en om den tuin te leijen, Geniet een corte tijt tot dat het werd’ verbreijt, De wanckelbare vrucht van zijn scherpsinnichheit.’ (Spreekwoorden, Zutphen 1943, nr. 2296).
