‘Lize kloeg: Zoo gansch alleen Kan ik toch niet blijven leven . . . Naar een klooster wil ik heen! Wel! dan weet ik raad te geven:
Naar het klooster moet je gaan, kind!
Naar het klooster van Sint Arjaan, kind!
Waar er twee paar schoenen aan Het beddeken staan, kind!’ De Zuidnederlandse uitdrukking het klooster van Sint Arjaan, die in bovenstaande welbekende lied uit de bundel Zingzang (1866) van Frans de Corte (1834-1878) voorkomt, vormt een ironische betiteling van de huwelijkse staat ofwel van het ‘klooster waar er twee paar schoenen aan het beddeken staan’. Naar moet worden aangenomen wordt met Sint Arjaan verwezen naar Arius (ca. 250-336 n.C.), wiens kerkelijke leerstellingen in 325 door het Concilie van Nicaea werden verworpen. In de hier behandelde uitdrukking wordt Arius spottend als een heilige voorgesteld, in wiens klooster men het huwelijk niet behoefde af te zweren.
