Het bestreefbare, het nastreefbare. Aliquid ... habet rationem boni et appetibilis, in quantum perficitur delectabilibus, quasi habens facultatem ad libitum utendi eis, S. THOMAS, COMM.
IN III DE ANIMA LECT. 14, Iets is goed en bestreefbaar in zoover het bereiken er van lust meebrengt waarvan onbeperkt kan worden genoten. — Sicut natura est voluntatis fundamentum, ita appetibile, quod naturaliter appetitur, est aliorum appetibilium principiim et fundamentum, S. THOMAS, QU. DISP. DE VERITATE Q. 22, A. 5, C., Zooals de natuur den wil tot grond strekt, zoo ook strekt het bestreefbare dat van nature uit wordt nagestreefd al het ander bestreefbare tot beginsel en grond. — In appetibilibus ... finis est fundamentum et principium eorum, quae sunt ad finem, IBIDEM, Onder bestreefbare dingen is het einddoel beginsel en grond van alles wat op het doel gericht is. — Secunda appetibilia non movent appetitum nisi in ordine ad primum appetibile, quod est ultimus finis, s. THOMAS, SUM. THEOL.
I-II, Q. I, A. 6, C., Tweede nastreef baarheden drijven het streefvermogen niet, tenzij in de richting van de eerste nastreef baarheid, d. i. het laatste doel, DE COCK, OVER HET GELUK 155.
