onbenullig persoon; iemand die niet veel voorstelt. Ook in samenstellingen.
Kijk, Rein Bloem, dat vind ik dus een lui, die schrijft alleen maar van die Koning Onbenulstukken waar ik niks van begrijp. (Johan Diepstraten & en Sjoerd Kuyper, Het nieuwe proza. Interviews met jonge Nederlandse schrijvers, 1978)
Ik gun collega De Winter veel slechts, maar niet het gestoethaspel van deze Koning Onbenul. (Theo Van Gogh, Er gebeurt nooit iets, 1993)
