(jeugdtaal) sufferd; sullig of onhandig persoon. Blij heeft onder jongeren de betekenis van ‘naïef; onnozel; uit de toon vallend’.
In zijn boek Ik omhels je met duizend armen’ van Ronald Giphart wordt het woord blije-eikelmodus geïntroduceerd voor de gezichtsuitdrukking van iemand die blij kijkt, maar de blijheid ontleent aan het belazeren van anderen. Hofkamp & Westerman vermelden de aanduiding blije knul voor ‘een sullig persoon die er niet bij hoort.’ Een andere variant (vermeld door Heestermans) is: blije postzegel.Blije eikel, (Wageningen) hopeloos vrolijk iemand. (Albert Gillissen & Paul Olden, Het eerste Nederlandse studentenwoordenboek, 1984)
Als de sombere echtgenoot haar afwijst, kiest ze een vreemdeling, een blije eikel met een blonde snor en een korte broek, om de echtgenoot uit te dagen. (NRC Handelsblad, 11/03/2002)
