De marine ten tijde van de Republiek der Verenigde Nederlanden stond niet onder één centrale leiding. De zeemacht was verdeeld over vijf regionale 'admiraliteitscolleges': Zuid-Holland, Noord-Holland, West-Friesland, Zeeland en Friesland.
Zij waren belast met het handhaven van de veiligheid op zee. De algehele leiding werd in handen gegeven van de admiraal-generaal, die voorzitter was van elk van de vijf admiraliteitscolleges. De functie werd altijd bekleed door de prins van Oranje. In de praktijk delegeerden de prinsen hun taken aan hun luitenant-admiraals. In 1795 werden de admiraliteiten opgeheven en vervangen door één marine-organisatie.
