Roodkapje is een sprookje geschreven door Charles Perrault en later door de Gebroeders Grimm in 1812.
De versies zijn vrijwel identiek, alleen sterft roodkapje bij Perrault door de wolf. Het verhaal gaat over een meisje dat Roodkapje wordt genoemd, omdat haar grootmoeder voor haar een fluwelen pakje heeft gemaakt met een rood kapje. Op een dag vroeg haar moeder om wijn en koek naar grootmoeder te brengen omdat ze ziek was. Roodkapje doet dit met alle liefde en gaat op pad, en haar moeder waarschuwt haar niet van het pad af te gaan. Dan komt Roodkapje een grote wolf tegen.
Ze blijft beleefd en heeft niet door dat hij haar kwaad wil doen. De wolf vraagt waar roodkapje naartoe gaat en volgt haar een tijdje. Dan adviseert hij haar bloemen te gaan plukken. Roodkapje doet dit en gaat zo van het pad in, steeds verder het bos in. De wolf sprint naar grootmoeders huis en zegt dat hij Roodkapje is.
Hij eet grootmoeder op en gaat in bed liggen. Roodkapje komt even later aan en vraagt grootmoeder waarom ze zulke grote oren, neus en tanden heeft. Dan eet de wolf haar ook op. Een jager komt even later binnen en knipt de buik van de slapende wolf open. Hij bevrijdt Roodkapje en grootmoeder en ze vullen de maag van de wolf met stenen.
