Ensie Encyclopedie

Redactie Ensie (2022)

Gepubliceerd op 13-04-2015

Kiemgroente

betekenis & definitie

Kiemgroente is de naam voor jonge plantjes uit een gekiemd zaadje die als zodanig worden gegeten. Zodra de planten uit het zaadje komen worden ze binnen een paar dagen gekweekt en gebruikt.

De meeste kiemgroenten hebben alleen wat water nodig om te groeien en hoeven niet in de grond te worden geplant. De kiemen kunnen uit allerlei soorten zaden voortkomen, zoals noten, pitten, granen en bonen. Alfalfa, groene erwten en linzen zijn zelf makkelijk thuis te kweken. Sommige kiemgroenten hoeven namelijk niet in de grond gestopt te worden, zij kunnen met voldoende water uit zichzelf ontkiemen. Men kan de zaden in een glazen pot doen, afgedekt met een doek.

Om de zoveel tijd moeten de zaden gespoeld worden met wat water. De meeste zaden ontkiemen in drie tot zes dagen tijd. Daarna kunnen de kleine plantjes direct gegeten worden, vaak zonder te bakken of te koken. Bekende kiemgroenten zijn tuinkers, radijskers en taugé. De kiemgroenten zijn te herkennen aan lange witte of doorzichtige steeltjes en een gekleurde kop. De topjes van taugé zijn bijvoorbeeld geel, het topje van een broccolikiem is groen.