Ensie Encyclopedie

Redactie Ensie (2022)

Gepubliceerd op 22-03-2016

Elitair

betekenis & definitie

Elitair betekent dat iets voor of van de elite is. De elite is een benaming voor een kleine, besloten groep mensen die bevoorrecht zijn en vooraanstaand zijn.

Iets dat elitair is, is dus niet voor het gewone volk.Het woord elitair is afgeleid van het Franse woord élitaire. Het Franse woord élite is afgeleid van het Latijnse eligere , dat ‘verkiezen’ betekent. Een afgeleid begrip van elitair is elitarisme, dat betekent dat men alleen oog heeft voor de belangen van een kleine groep mensen. In de politiek betekent elitarisme dat er wordt gedacht dat alleen de elite geschikt is om te regeren.

De elite van een land was in het verleden een minderheid van mensen die bijzondere geestelijke, sociale en zedelijke kwaliteiten bezitten. De elite had het privilege om de leidinggevende groep te zijn in de maatschappij. De familielijnen, bezittingen en prestaties bepaalden of iemand wel of niet tot de elite behoorde. Deze structuur duurde van de zestiende tot de negentiende eeuw. In de twintigste eeuw begonnen deze klassen in de maatschappij te verdwijnen.

In Nederland heeft de elite een negatieve lading gekregen doordat er in de jaren zestig veel discussies waren in de politiek tussen links en rechts. De discussies liepen hoog op en gingen over de elite en het elitarisme.

Doordat de benaming elite een negatieve lading heeft, zijn synoniemen voor elitair ook wel ‘arrogant’, ‘neerbuigend’, en ‘uit de hoogte’. Er is eigenlijk altijd sprake van een elite, doordat er altijd wel sprake is van enige sociale ongelijkheid. Voorbeelden van uitspraken waarin elitair in voor komt zijn:

- Sanne heeft rijke ouders die haar naar een elitaire school hebben gestuurd.
- De golfclub in het dorp is een elitaire club.