Egoïsme is een opvatting of levenshouding waarin een persoon alleen maar denkt om het eigenbelang. Egoïsten stellen hun eigen ik en hun persoonlijke belang boven alles.
Natuurlijke instincten en driften van de mens zijn erop gericht om te overleven. Egoïstisch handelen is hier dan ook deels van af te leiden. Sommige mensen zijn egoïstischer dan anderen. Bij sommige mensen die erg egoïstisch zijn, is het vermogen om sociaal te denken en te handelen beperkt. Dit komt doordat egoïsten heel erg op zichzelf zijn gericht en met hun eigen voordeel bezig zijn, waardoor ze zich niet meer geheel bewust zijn van het belang van andere mensen.
Egoïsme is niet alleen een manier van gedragen, het is ook een karaktertrek van mensen. Deze karaktertrek houdt in dat mensen niet willen delen, maar juist alles willen bezitten. Egoïsten zijn daarom ook vaak niet (erg) geliefd. Ze brengen soms hun medemens schade toe, doordat ze iedereen onbelangrijk, onsympathiek of zelfs minderwaardig vinden.
Egoïsme kan echter ook een goede eigenschap zijn. Het is in onze maatschappij zelfs noodzakelijk een beetje egoïstisch te zijn, wil je overeind blijven in het leven waar prestaties belangrijk zijn. Als een persoon zijn of haar egoïsme goed uitlegt en er goed gebruik van maakt, kan deze eigenschap juist helpen in de ontwikkeling. Als je namelijk nadenkt over jezelf en je manier van doen, dan ben je in principe bezig met jezelf. Dit egoïsme is eigenlijk zelfreflectie, wat personen verder helpt in de zelfontwikkeling en kan leiden tot het nemen van goede beslissen, dat ook positief kan werken voor anderen.
