van ’t Fr. point, uit ’t Lat. punctum, van pungere = steken, prikken. Punt is dus: het prikkende uiteinde (de punt van een naald), ook de prik zelf: het leesteeken, en hiervan : een kleine plaats of ruimte, bijv.: een mooi punt op de wandeling; op het punt van te vertrekken. Uit de bet. van plaats ontstond ook die van „onderwerp”, bijv. een punt van behandeling (op de „agenda” neemt dit onderwerp een plaats in), een punt van bespreking.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk