Onstuimig

betekenis & definitie

verlenging van onstuim: ,,de onstuime baren”, ook wel (bij Vondel en zijn tijdgenooten): ,,de ongestuime baren”, ,,de ongestuimige zee”. Waarschijnlijk een navolging van ’t Hgd. ungestüm. Het bijv.nw. zonder de ontkenning (dus stuimig) is niet meer in gebruik en kwam oudtijds zelden voor; Mhd. gestüme = rustig, stil. Men houdt het voor een afl. van den Germ. wt. stam, dat tegenhouden, belemmeren bet., vgl. ons stamelen', voortdurend de woorden tegenhouden, Onstuimig zou dus zijn: wat niet tegengehouden wordt, dus teuggelloos, woest.