Donderen

betekenis & definitie

van den Idg. wt. ten — zich uitstrekken, in ’t Skr. tan: langgerekte geluiden geven, als klinken, ruischen. In ’t Gr. is tonos zoowel pees of touw, als toon en klemtoon; en ’t Lat. heeft tonus = toon, en tonare voor donderen. Donderen staat feitelijk voor donneren, vgl. ’t Mnl.: ,,God sal donren met sijnen stemme” ; dit donneren is een frequ. van donen of deunen. (Zie Deun; Dim)