Ook cerebrale parese (CP). Een cerebrale parese is een klinisch syndroom (zichtbare symptomen) dat gekenmerkt wordt door een voortdurende houdings- of bewegingsstoornis ten gevolge van een niet progressief pathologisch proces dat de hersenen tijdens hun ontwikkeling (voor de eerste verjaardag) heeft beschadigd. De aandoening gaat gepaard met stoornissen in de sensoriek (gevoel), motoriek, cognitie (verstand), communicatie (spraak- taal), perceptie (verwerking van prikkels in de hersenen) en/of gedrag. De bewegingsstoornis veroorzaakt door de disfunctie van het centrale zenuwstelsel kan verschillend van expressie zijn. Het meest voorkomende is de spastische cerebrale parese.
De therapie bij het kind met een spastische cerebrale parese is afhankelijk van het ontwikkelingsniveau en de ernst van de stoornis. Geprobeerd wordt om, ondanks de spastische bewegingsstoornis, een zo hoog mogelijk motorisch activiteiten niveau te bereiken. Vergroten van de spierkracht, preventie van bewegingsbeperkingen (contracturen) en standafwijkingen vormt een belangrijk deel van de therapie. Hierbij wordt al of niet gebruik gemaakt van hulpmiddelen zoals (semi)orthopedisch schoeisel, beugels, looprekjes of van spasme remmende middelen zoals onder andere Botox. Soms is een operatieve ingreep, zoals een peesverlenging noodzakelijk. Intensief overleg met diverse specialisten zoals een kinderneuroloog, kinderorthopeed en kinderrevalidatiearts is dan ook vaak noodzakelijk.
