1. Doofheid van vooral lage tonen.
2. Elke vorm van afwijkend horen zoals geluid uit een verkeerde richting horen of van een verkeerde toonhoogte.
Gepubliceerd op 29-12-2016
betekenis & definitie
1. Doofheid van vooral lage tonen.
2. Elke vorm van afwijkend horen zoals geluid uit een verkeerde richting horen of van een verkeerde toonhoogte.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: