paracusis
1. Doofheid van vooral lage tonen. 2. Elke vorm van afwijkend horen zoals geluid uit een verkeerde richting horen of van een verkeerde toonhoogte.
Piet van der Ploeg (2007)
1. Doofheid van vooral lage tonen. 2. Elke vorm van afwijkend horen zoals geluid uit een verkeerde richting horen of van een verkeerde toonhoogte.
Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
(geneesk.) is verkeerd hooren. Men onderscheidt: p. loci, waarbij de richting der geluidsbron niet kan worden bepaald; p. disharmonica, het dubbelhooren van sommige tonen; p. Willisii, het verschijnsel, dat sommige hardhoorenden scherper hooren in lawaai.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: