blindsight

betekenis & definitie

Het vermogen zichtbare objecten aan te wijzen binnen een blindgezichtsveld. Dit begrip is voortgekomen uit de vreemde observatie dat sommige mensen met een beschadiging van de primaire visuele cortex (dat blindheid veroorzaakt) echter toch enig gezichtsvermogen vertonen. Terwijl zij mondeling beweren niets te zien, kunnen ze vrij nauwkeurig naar een object wijzen of hun ogen in de juiste richting draaien. Een verklaring voor dit verschijnsel is dat de visuele verwerking op een andere plaats in de hersenen gebeurt, zoals de superior colliculus. Deze superior colliculus is van belang voor de besturing van de oogbeweging. Een andere verklaring is dat de beschadiging van de visuele cortex bespaard is gebleven aan kleine eilandjes van hersenweefsel welke nog wel werkzaam zijn. Verklaringen voor blindsight lijken voor alsnog controversieel.