Radarsysteem voor het lokaliseren van neerslag. De toepassing van radar (Radio Detection And Ranging) voor dit doel gaat terug tot aan de Tweede Wereldoorlog.
In de oorlog was in de praktijk namelijk gebleken, dat men met de radar ook neerslaggebieden kon `zien'. Afgedankte radars werden dan ook in 1946 ingeschakeld bij het opsporen en volgen van tropische cyclonen. Sinds 1953 vervult de radar een rol bij het bewaken van gebieden waar mogelijk tornado's kunnen voorkomen. In 1957 werd de eerste Doppler-radar in gebruik genomen. Deze radar breidde de mogelijkheden van de gewone radar uit, doordat hiermee, naast de plaats van een object (bijvoorbeeld een regengebied), ook de verplaatsingsrichting en -snelheid kan worden waargenomen. Sinds 1980 is de Doppler-radar operationeel in gebruik voor meteorologische doeleinden. In Nederland zijn twee weerradarsystemen werkzaam, het ene in De Bilt en het andere in Den Helder. De weerradars hebben een bereik van ongeveer 200 km. In de presentaties zijn de gegevens van de beide systemen aan elkaar gekoppeld. In Amerika zijn grote aantallen weerradars aan elkaar "gekoppeld", zodat grote gebieden in een keer kunnen worden overzien. In Europa lijkt dit maar niet te lukken. Zowel bij het KNMI als bij Meteo Consult kan men pc-presentaties van radar-beelden verkrijgen. Tegenwoordig zijn ze op grote schaal op internet te vinden. Ook in de meeste weerpraatjes worden vaak radarbeelden getoond.
Zie ook: tropische cycloon
