Wervelstorm waarvan de naam is afgeleid van het Spaanse Huracan, dat weer afkomstig is van Hunraken, de stormgod van de Maya's. Ook andere Indianenstammen in het Caribisch gebied gebruiken vrijwel gelijkluidende namen.
Zo kent de Quiche-stam in het zuiden van Guatemala Hurakan, de god van de donder en bliksem. De Galibi-Indianen in Guyana spreken van hyoracan, de duivel. De hurricane is type-voorbeeld van een tropische cycloon. Hij ontstaat doorgaans als een kleine tropische depressie boven de Atlantische Oceaan in de buurt van de Kaapverdische eilanden en verplaatst zich dan, in kracht toenemend, in westelijke richting. Wanneer de Grote Antillen bereikt zijn, buigen de hurricanes wat naar het noordwesten af en koersen via de Golf van Mexico naar Mexico of het zuiden van de Verenigde Staten, waar ze vervolgens het land op trekken. Boven het land is de toevoer van latente warmte afgesneden, zodat de `motor' van de cycloon stopt. Sommige cyclonen buigen al eerder naar het noordwesten of noorden af, zodat nergens het land wordt bereikt. Maar ook dan nemen ze snel in kracht af, omdat op noordelijker breedte de temperatuur van het zeewater te laag is. Verder noordwaarts komen soms ook restanten van de cyclonen, inmiddels weer afgenomen tot gewone actieve lagedrukgebieden, in de algemene westelijke circulatie die daar heerst, terecht. Op die manier kunnen ze zelfs het Europese vasteland bereiken. Hurricanes komen vooral voor in de maanden augustus t/m oktober. De reden daarvan is dat in die maanden het zeewater in het Caraïbisch gebied op zijn warmst is, terwijl in de hogere luchtlagen al koudere lucht vanuit het noorden van de Verenigde Staten wordt aangevoerd, waardoor de lucht tot op grote hoogte maximaal onstabiel is opgebouwd. De kracht van een hurricane wordt aangegeven met behulp van de schaal van Saffir-Simpson
Zie ook: lokale wind
