v., röntgenonderzoek waarbij een gammacamera en een computer om het te onderzoeken lichaamsdeel draaien, zodat doorsneden van een orgaan zichtbaar worden gemaakt (na voorafgaande toediening van een radioactieve stof).
(e) Een nadeel van de gewone scintigrafie is dat er in het beeld een gering contrast bestaat: alle straling uit het te onderzoeken orgaan wordt over elkaar op de foto geprojecteerd. Kleine, centraal in dat orgaan gelegen afwijkende gebieden worden overstraald door het gezonde weefsel eromheen. Ook is de plaats van een afwijkend gebied niet nauwkeurig te bepalen.
Door de gammacamera rond de patiënt te laten draaien, waarbij op vaste afstanden opnamen worden gemaakt van het te onderzoeken orgaan en deze gegevens op te slaan in een computer, kunnen achteraf doorsneden door het orgaan geconstrueerd worden. Hierbij valt de versluierende invloed van het vóór en achter de afwijking gelegen normale weefsel weg en kunnen kleine afwijkingen beter zichtbaar worden gemaakt.
Vooral bij leveronderzoek maakt men gebruik van emissiecomputertomografie om uitzaaiingen van een kwaadaardig gezwel aan te tonen. De methode wordt verder toegepast bij hersenonderzoek en bij hartonderzoek om minder goed doorbloede gebieden op te sporen. Er wordt gebruik gemaakt van dezelfde radioactieve stoffen als bij de conventionele scintigrafie. Ook de toegediende dosis verschilt niet, zodat de stralingsbelasting voor de patiënt niet groter is dan bij de gewone scintigrafie.
