Wederkeerige of wederzijdsche inductie - Werking van naburige electrische stroomen op elkaar. Wanneer de stroomsterkte in een stroomketen verandert, wordt in een naburige stroomketen een electromotorische kracht opgewekt, die gelijk is aan een zekere constante, vermenigvuldigd met de verandering per tijdseenheid van de stroomsterkte in de eerste keten. De constante wordt de coëfficiënt van w.i. genoemd. Deze is gelijk aan het aantal inductielijnen, dat, afkomstig van een stroom ter sterkte één in de eerste keten, den tweeden stroomkring omvat.
Bevindt zich in het magnetische veld der stroomen een ferromagnetische stof, dan is het begrip coëfficiënt van w. i. feitelijk niet meer bruikbaar. In dat geval is de electromotorische kracht, in den tweeden stroomkring opgewekt bij verandering van de stroomsterkte in de eerste keten, evenredig met de verandering per tijdseenheid van het aantal inductielijnen, uitgezonden door den eersten stroom, en omvat door den tweeden stroomkring. Deze meer algemeene betrekking geldt ook voor de w. i. van twee stroomkringen, die zich t.o.v. elkaar kunnen bewegen. Zie ZELFINDUCTIE.
