Stern - (L. William), Duitsch psycholoog en wijsgeer, geb. 1871, hoogl. te Breslau, redacteur van psychol. tijdschriften, legt zich vooral toe op toegepaste Ps. (psycho-gnostiek en psychotechniek), de Ps. van het getuigenis (Aussage) en de individueele of differentieele Ps. (het ontdekken en beschrijven der werkelijk voorhanden psychische verschillen bij onderscheiden mensch-typen). Als wijsgeer beïnvloed door Kant en Lotze, leert hij een kritisch personalisme. Het teleo-mechanische parallelisme zegt: „wat van boven, d. i. van het standpunt van ’t geheel uit, persoonlijk is, is van onderen, van ’t s. der deelen uit, zakelijk”.
De wereld is een „Stufenbau” van personen, allen omsloten door de Goddelijke Al-Persoon. Hoofdwerken : Die Analogie im volkstümlichen Denken (1893); Idem zu einer Ps. der indiv. Differenzen (1900, 2e omgew. dr. 1911); Zur Ps. der Aussage (1902); Person u. Sache II (1906) ; Die Kindersprache (met Clara Stern, 1907); Die Ps. u. d. Personalismus (1917).
