Schuldvernieuwing

betekenis & definitie

Schuldvernieuwing - (Lat. novatio), vervanging van een bestaande verbintenis door een nieuwe, met opheffing der eerste. Daarbij kan wijziging plaats hebben in den aard der verbintenis (b.v. men komt overeen een nog onbetaalden koopprijs voortaan als verschuldigd krachtens geldleening te zullen beschouwen) of in de personen van schuldeischer of schuldenaar (vervanging door een derde) (artt. 1417,1449 B.W.). Schuldvernieuwing wordt niet verondersteld; de wil tot S. moet duidelijk uit de overeenkomst blijken (art. 1452 B.W.). Enkele aanwijzing door den schuldenaar van iemand, die voor hem betalen moet, brengt S. niet teweeg; ook niet enkele aanwijzing door den schuldeischer van iemand, die voor hem moet ontvangen (art. 1456 B.W.). De voorrechten en hypotheken, aan de oude verbintenis verbonden, gaan niet op de nieuwe over, tenzij krachtens uitdrukkelijk beding (art. 1457 B.W.). Wordt een nieuwe schuldenaar in de plaats van den oorspronkelijken gesteld, zoo gaan de voorr. en hyp. niet over op de goederen van den nieuwen schuldenaar (art. 1458 B.W.). Schuldvernieuwing, doordat de schuldeischer met een nieuwen schuldenaar genoegen neemt, kan geschieden buiten den oorspr. schuldenaar om (art. 1452 B.W.). Zie verder onder DELEGATIE.