Quattrocento, - de benaming voor de kunstperiode van de eerste helft van de 15de eeuw in Italië, die ook aangeduid zou kunnen worden met den naam van „vroege Renaissance” in tegenstelling met het Cinquecento of „Hoog Renaissance”. Het Q. omvat den tijd, dat Italië zich inspireerde op de klassieke Oudheid en deze nieuwe formule in architectuur, sculptuur en schilderkunst den stijl der Gotiek moest vervangen; Italië is hierin de andere landen van Europa voorgegaan en heeft in dien tijd een zeldzame kunstbloei beleefd. Onder de voornaamste kunstenaars zijn te noemen Brunellesco als architect, Donatello Ghiberti, de Robbia’s, Rossellino, Mino da Fiesole, Settignano en Verrocchio als beeldhouwers, allen Florentijnen, terwijl Quercia de Renaissance in Siena inluidde; de beroemdste schilders zijn Masaccio, Ucello Fra Angelico, Fra Filippo Lippi, de broeders Pollajuolo, Botticelli, Verrocchio en zoovele anderen.
De kunstenaars genoten de bescherming van machtige patriciërs, onder wie de Medici te Florence wel de machtigsten waren. Litt.: o. a. Burckhardt, Die Renaisance in Italien; Walter Pater, The Renaissance; Gobineau, La Renaissance, en voorts de tallooze speciale werken, die op dezen tijd en zijn kunstenaars persoonlijk betrekking hebben.
