Polignac - (Jules Auguste Armand Marie prins de —), Fransch staatsman, geb. 1780 te Versailles, verliet in 1789 met zijn vader Frankrijk, waarheen hij tijdens het bewind van Napoleon terugkeerde. Betrokken in de samenzwering van Cadoudal (1804), werd hij gevangen gezet en ter dood veroordeeld, maar, op voorspraak van keizerin Josephine, werd deze straf veranderd in levenslange gevangenisstraf, waaruit hij eerst in 1814 is ontslagen. Na de troonsbestijging van Lodewijk XVIII was hij achtereenvolgens gezant te Rome (1814) en Londen (1823—1829). Wegens zijn reactionnaire beginselen had hij ’t vertrouwen van Wellington en van Metternich, die dan ook verheugd waren, hem aan ’t hoofd te zien van ’t kabinet (Nov. 1829) tijdens ’t bestuur van Karel X. Door zijn fantastisch plan tot oplossing van de Oost. kwestie, waarbij aan Rusland was toebedeeld Moldavië en Walachije, aan Oostenrijk Bosnië, Servië, Herzegowina en Dalmatië, aan den koning van Nederland, Griekenland, terwijl diens rijk verdeeld zou worden tusschen Pruisen en Frankrijk, wist hij een aansluiting van Rusland en Frankrijk tot stand te brengen, daarentegen bracht zijn politiek ten opzichte van Algiers, dat hij liet bezetten, Frankrijk in conflict met Engeland (1830).
De poging om door de Juliordonnanties ’t absolute gezag van den koning te vestigen, had de Juli-rev. ten gevolge (1830). Gearresteerd, werd P. verdedigd door Martignac, en veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf, waarvan hij in 1837 is begenadigd. Hij stierf in 1847 te St. Germain en Laye.
