Onbeheerde nalatenschap. - Als zoodanig geldt een nalatenschap, waarvoor geen erfgenaam bestaat of waarvoor geen erfgenaam zich opdoet. In het eerste geval vervalt de nalatenschap aan den Staat (879 B. W.). In beide gevallen is het gewenscht, dat de nalatenschap wordt vereffend, althans maatregelen in het belang van rechthebbenden en derden worden genomen. Artt. 1172—1176 B. W. geven een regeling.
De rechtbank benoemt een curator, die den boedel moet doen verzegelen en een inventaris doen opmaken. Verder moet hij trachten de erfgenamen op te sporen (1174 B. W.) en de schuldeischers oproepen ten einde hunne vorderingen in te dienen (1176 in verb. met 1082 B. W.). Zie voor de aan dezen af te leggen rekening en verantwoording artt. 784— 793 Rv. Indien zich binnen drie jaren geen erfgenamen opdoen, moet hij over zijn beheer rekening en verantwoording doen aan den Staat en aan dezen de nalatenschap afdragen(1175 B. W.).
