Legering, - toestand van betrekkelijke rust, waarin zich militaire afdeelingen bevinden voor en na het gevecht of de hiermee in verband staande bewegingen. L. kan geschieden door kantonneeren, d. i. het onderbrengen in gebouwen al of niet bij de inwoners; door kampeeren, waarbij tenten of barakken tot verblijfplaats aangewezen worden; door bivakkeeren, waaronder het verblijf in de open lucht verstaan wordt. Doorgaans wordt ten deele kantonneeren, ten deele bivakkeeren toegepast, hetgeen oordbivak heet; hierbij legeren de staven, zieken en de paarden doorgaans in gebouwen, de rest in de open lucht. In vredestijd legeren de troepen doorgaans in kazernes.
Legeringsgebied is het gebied, dat voor legering van de troepen aangewezen is. Legeringsstaat is een overzichtelijke opgave van de voor de onderscheidenlijke troepenafdeelingen tot legering aangewezen oorden. Zie INKWARTIERING.
