Koraal, - 1) in het algemeen: een langzaam, gedragen koorgezang van een kerkelijk karakter; in het bijzonder; 1) die zangen der Katholieke Kerk, die als „Gregoriaansch gezang” worden aangeduid; 2) het olficiëele lied der Hervormde kerkgemeente. In den volksmond zijn k. en psalm identiek.
Uit den aard der zaak is de k. in hoofdzaak vocaal. Men onderscheidt scherp de Katholieke van de Protestantse k. De overheid der Kath. kerk is er op uit, het oorspronkelijke antieke karakter van die kunst, zoo zuiver mogelijk te bewaren. (Zie GREGORIAANSCH). Zij laat de medewerking der gemeenteleden slechts bij hooge uitzondering toe. In de Protest. kerk is juist het gemeentegezang de kern, en wordt het orgel meer als een bijkomstigheid beschouwd. Zie ook PALESTRINA; WILLAERT. De meeste groote werken over muz. gesch. behandelen de k. Zeer belangrijk in dat opzicht is: H. Combarieu, Hist. de la Musique.
2) de kalkstam van de edelkoraaldiertjes (Corallium rubrum). Zij worden tot 30 c.M. hoog en zijn meestal vertakt. In Europa worden zij aangetroffen langs de Tyrrheensche en Adriatische zee, om Griekenland en bij Algiers. Verder veel bij Japan. Zij worden gewonnen door lange, eiken sleepbalken, waaraan netten zijn verbonden. De totale productie van het Middellandsche Zee-gebied bedraagt ± 7000 ton.
Het hoogst in prijs zijn de lichtroode k.; de vuurroode bloedkoraal is minder waard. Witte en zwarte zijn zeldzamer; echter wordt roode koraal kunstmatig zwart gemaakt. Ze worden verwerkt op sieraden. Afval wordt o. m. als tandpasta gebezigd. K. wordt tegenwoordig veel vervalscht door glas, massief celluloid, gips, enz.
