Husserl - (Edmund), Duitsch wijsgeer, geb. 1859, thans hoogleeraar te Göttingen, beïnvloed door Plato, Leibniz, Kant, Bolzano (op welken halfvergeten denker hij sterk de aandacht vestigde) en Lotze, heeft door zijn Philosophie der Arithmetik (1891), maar vooral door zijn Logische Untersuchungen (deel I Proleg. zur reinen Logik, deel II Unters, zur Phänomenologie der Erkenntnis, 1901) een machtigen invloed op het wijsgeerig denken der laatste jaren uitgeoefend. Aanvankelijk was H., aanknoopend bij Brentano, zelf „psychologist”, maar weldra werd hij een der strijdbaarste voorvechters van een „zuivere”, anti-psychologistische logika. H. is overtuigd van de zelfstandigheid van het denken, van de onmogelijkheid om het denken in voorstellen te doen opgaan, van het alle ervaring overschrijdende karakter der logika. Deze heeft niet te doen met de denk-acten der subjecten, maar alleen met de objectieve geldingseenheden”, de ideale beteekenissen, met ideale mogelijkheden, die tijdeloos, onafhankelijk van het feitelijke denken, geldigheid bezitten.
Onhoudbaar is de meening, dat de logika op psychologie zou moeten gegrondvest worden. Wat in dien zin door onzen landgenoot Heymans wordt geleerd, onderwerpt H. in het le deel zijner Log. Unt. aan een scherpe kritiek. Behalve de genoemde werken moet van H. nog vermeld worden: Philos. als strenge Wissenschaft Logos, I (1910) en Ideen zu einer reinen Phänomenologie, voorkomend in het (samen met Geiger, Pfänder, Reinach en Scheler uitgegeven) „Jahrbuch für Philos. u. phänom. Forschung” (1913).
