Ericaceeën

betekenis & definitie

Ericaceeën - plant enfamilie der Dicotyknsympetalen, orde Ericales, met bijna 1400 soorten in alle deelen der aarde, in de tropen echter het meest in de bergstreken. Het zijn overblijvende planten, bijna steeds halfheesters of heesters met verspreide of tegenoverstaande bladeren, die in vele gevallen, in overeenstemming met de levensomstandigheden, naald- of schubvormig zijn, en bloemen in trossen of alleenstaand in de bladoksels. De bloemen zijn 4—5-tallig, typisch obdiplostemoon, de bloemkroon soms losbladig. De helmhokjes der helmknoppen zijn meest vrij van elkaar, springen vaak met porieën open en dragen niet zelden twee aanhangselen Het vruchtbeginsel is bovenstandig, of (bij Vaccinium b.v.) onderstandig De vrucht is een bes, een steenvrucht of een doosvrucht Vele geslachten hebben bekende soorten, zoo b.v. Rhododendron, Arbutus, Arctostaphylos, en Vaccinium