Console - 1) (bouwk.), dragend constructiedeel van een bouwwerk, dat bevestigd tegen een verticaal vlak, een horizontale belasting krijgt. De hoofdvorm is gewoonlijk die van den rechthoekigen driehoek. De c. wordt geconstrueerd van hout, baksteen, terra cotta, natuursteen, ijzer of gedreven zink met ijzeren kern.
Ze wordt dicht of open bewerkt, vaak sierlijk geornamenteerd en was in vele stijlperioden, o. a. de Renaissance, een typeerend onderdeel. De c. wordt toegepast onder het dekblad van schoorsteenmantels, onder houten lijstwerken, onder balkons en erkers en dergelijke bouwdeelen. Soms heeft ze een werkelijk constructieve beteekenis, dikwijls echter is ze slechts met aesthetische oogmerken aangebracht. — 2) (telegr.), isolatordrager voor twee of meer geleiddraden, die zijdelings aan een paal wordt aangebracht, zoodat de daaraan bevestigde draden alle aan dezelfde zijde van den paal blijven; wordt voor meerdere stevigheid van een of twee steunijzers voorzien.
