Commutator

betekenis & definitie

Commutator - Stroomwender, toestel, die gebruikt wordt om de richting van den electrischen stroom in eene keten om te keeren. De c. is uitgevonden door Ampère, die er gebruik van maakte in de op zijne aanwijzingen door Pixii geconstrueerde magnetoëlectrische machine, waardoor de opgewekte wisselstroom in gelijkstroom werd omgezet. Het zelfde beginsel wordt bij de gelijkstroomdynamo’s toegepast. — Voor het gebruik in laboratoria worden c. van verschillende constructie gebezigd. Teneinde zeker te zijn van een goed contact, wordt veelal kwikzilver hiervoor gebruikt; het meest geschikt zijn gesloten kwikcommutatoren, waarbij het kwikzilver in gesloten glazen buizen twee contactpunten in geleidende verbinding kan brengen, hetzij het eene met de positieve electrode der stroombron, het andere met de negatieve electrode er van, hetzij omgekeerd, al naar gelang van den stand der buizen. — C.-haak, haak van een telefoontoestel, waaraan de handtelefoon opgehangen wordt en welke een anderen stand inneemt, naarmate de telefoon al of niet opgehangen is en daardoor de noodige verandering in den stroomloop tot stand brengt. — Telegraaf-c., telefoon-c., toestel waarmede men naar behoefte verschillende lijnen met elkaar in verbinding kan brengen.