Caere - oud-Pelasgische stad in het Zuiden van Etrurië, oorspr. Agylla geheeten, nu Cervetri. Na den inval der Galliërs 390 v. C. vonden de Rom. priesters en Vestaalsche maagden daar een toevlucht; als belooning zouden de Caerites het Rom. burgerrecht hebben bekomen. In 363 v. C. werden zij na een afval onderworpen en tot een „civitas sine suffragio” gedegradeerd.
Daaruit wordt de term „in Caeritum tabulas referri” verklaard van een Rom. burger, die door de censores tot straf in de laagste klasse, die der aerarii, wordt geplaatst. De stad had later weinig beteekenis, maar kwam in den Keizertijd weer tot bloei om echter overvleugeld te worden door de nabij gelegene aquae Caerites of Caeretanae, nu Bagni del Sasso. Er zijn weinig Rom., doch vele Etruscische oudheden gevonden in de belangrijke begraafplaatsen. Zij had aan zee een Gr. factorij Pyrgi, nu Santa Severa, en een Carthaagsche Puxicum, nu Santa Marinella. Zie Tomasetti, La campagna Romana II, 1910 p. 515/33.
