Bekleeding - 1) (bouwk.) materiaal, dat dient om een ander m. te beschermen of te versieren b.v. de bespijkering van palen, het bekleeden van ijzer werk met beton, van beton met baksteenen, van baksteenen met hardsteen, van baksteen met ge ëmailleerde steenen, enz. (zie BEKLEEDINGS STEEN)
2) mijnbouwk.) de kunstwerken, die men aanbrengt om ondergrondsche mijnwerken in goeden toestand te houden. In de werken, die zeer lang moeten blijven bestaan, zooals Schachten*, laadplaatsen, en hoofdsteengangen*, wordt dikwijls een bekleeding van metselwerk of beton aange bracht; gangen, die minder lang moeten blijven bestaan, worden meestal met hout bekleed: betim mering 3) Bij pionierswerkzaamheden wordt een b. gebruikt om steil opgezette taluds tegen afkalven* te beschermen; zie ANKERBAND.
