Attribuut

betekenis & definitie

Attribuut - (’t toegekende) in de logika : essentieele en oorspronkelijke eigenschap van een ding, die niet ontbreken mag, zonder dat het ding ophoudt te zijn wat het is. Spinoza beschouwt denken en uitgebreidheid als de twee, door ons kenbare, attributen der ééne substantie, nl. God. — Verder, vooral bij personificaties of in mythologische voorstellingen, een zinnebeeldig kenteeken: de weegschaal is het a. van de gerechtigheid, de drietand dat van den god Neptunus. — In de taalk.: een bijvoegelijke bepaling, zie BIJVOEGELIJK.