Actaeon

betekenis & definitie

Actaeon - zoon van Aristaeus en Autonoë, de dochter van Cadmus; hij, een beroemd Thebaansch held, was door Chiron in het jagen geoefend en werd de grootste jager van zijn tijd; altijd vergezeld van vijftig honden. Gedurende een jacht op het gebergte Cithaeron werd hij door Diana, omdat hij haar, terwijl zij een bad nam in een bron, sedert de Actaeonsbron genaamd, bespied had, of wel omdat hij zich tegen haar had beroemd, haar in het jagen te overtreffen, in een hert veranderd en door zijn eigen honden verscheurd, die vervolgens huilende hun meester zochten en eindelijk bij de grot van Chiron, Actaeons leermeester, kwamen, die hen met een beeld van Actaeon tot bedaren bracht. Nog langen tijd werd de plaats, waar de godin bespied was geworden, tusschen Megăra en Plataeae, aangewezen.