koning van PRUISEN (1861—88), keizer van het DUITSE RIJK (1871—88), * 22.3.1797 Berlijn, ✝ 9.3.1888 Berlijn; tweede zoon van de Pruisische koning Frederik Willem III. Wilhelm trouwde in 1829 met prinses Augusta van Saksen-Weimar.
In 1848 wilde Wilhelm de Maartrevolutie neerslaan en week, toen hij zich aldus onmogelijk maakte, uit naar Engeland. Hij dempte in 1849 de radicaal-democratische opstand in Baden en in de Palts. In 1858 werd hij regent voor zijn krankzinnig geworden broer Frederik Willem IV, die hij later opvolgde. Wilhelm regeerde enige tijd vrij liberaal, maar kwam inzake de legerhervorming in conflict met de liberale kamer. Daarop benoemde hij O. von Bismarck tot minister-president. Deze brak het liberale verzet en bracht onder Pruisische leiding de Duitse eenheid tot stand, die culmineerde in de vorming van het Duitse Keizerrijk na de Frans-Duitse Oorlog (1870—71). In 1879 verzette Wilhelm zich vruchteloos tegen het ontstaan van de Zweibund.
